Millete Hizmet Yolunda Başıma Gelenler

Yıllar yıllar önce milletime hizmet yolunda kendimi harcadım...
Evet acı ama gerçek.
Gençtim, başarılıydım, hocalarımın gözdesiydim.
Ne soraralar bilirdim, kimselere meydan vermezdim.
Böyle olmaz senin özel eğitim alman gerek dediler.
Beni ülkemden uzak bir kampa götürdüler.
Her alanda eğitildim,  yeteneğim hocalarımın gözlerini yaşarttı.
Ağlamayın dedim sizin gözyaşınızı silen ben olacağım.
Sesi kısılan hocam benden konuşmamı istedi.
Bir saat boyunca susmadan çobanlık nedir, nasıl yapılır diye anlattım.
Yüce hocam ve tüm sınıf beni coşkuyla alkışladı.
O gece mutluluktan uyuyamadım, hesap yaptım.
Kaç senede kaç kişinin içini oyardım?
Kaç koyunla bir ülkeyi yönetirdim?
Bir gece rüyamda para gördüm, bir sonraki gece paralar.
Çok etkilendim hayır olsun dedim.
Para iyidir ama eline bulaşırsa sıkıntıdır dediler.
İlgilenmedim, parayı istedim...
Okudum, çok kitap değil ama bildiğim duayı günde bin kez okudum.
İşe yaradı. Büyük adam oldum.
Bir anda kendimi ülkemi yönetirken buldum.
Ne yollardan geldim geçtim hepsini unuttum.
Lady Machbeth "...Kim yaşlı adamda bu kadar kan bulunacağını sanırdı?"... demiş.
Kim bende bu kadar güç bulunduğunu sanmıştı?
Koca ülkeyi yönettim ama kendimi yönetemedim.
İsyanlar çıktıkça benim de ağzımdan köpükler çıktı.
Kuyruğuma basanların kafalarına bastım.
Önüme geçenlerin gözlerini kör ettim.
En yakınlarımı kendi ellerimle ateşe attım.
Allah neredeydi hiçbir zaman bilemedim çünkü onu aramadım.
Lady Machbeth "Ne bu eller hiç temizlenmeyecek mi?" demiş.
Sürümden bir koyun uçuruma atladı.
Sonra sırayla diğerleri.
Tam ben de atlayacaktım insan olduğumu hatırladım.
Ellerime kanlar bulaştı, temizleyemedim.
Kendimi harcadım KEN-Dİ-Mİ
Milletime hizmet yolunda başıma neler geldi...