“Geç Gelen Bahar” 1949 Japonya yapımı bir Yasujirō Ozu filmi. Yazar Kazuo Hirotsu’nun “Baba ve Kız” adlı kısa öyküsü Yasujirō Ozu ve senarist Kogo Noda tarafından sinemaya uyarlanmıştır. Başrolünde ise Ozu filmlerinin vazgeçilmez oyuncusu Chishu Ryu vardır. Ozu’nun 52 filminde oynayan Ryu, Shukichi Somiya adlı dul bir profesörü canlandırıyor. "Noriko Üçlemesi" olarak adlandırılan triyolojisinin ilk filmidir. Diğer iki film ise sırasıyla 1951 yapımı “Erken Gelen Yaz” ve 1953 yapımı “Tokyo Hikayesi”dir. Setsuko Hara da Noriko rolünde bu üç film dahil olmak üzere yönetmen Ozu’nun 67 filminde oynamış.
Profesör Shukichi, kızı Noriko ile yaşamaktadır. Karısı öldükten sonra ikinci bir eş almamıştır. Çünkü kızı ona bakmaktadır. 30’larına yaklaşan Noriko evliliğe hazır değildir. Hem babasını yalnız bırakmak istemez hem de sağlık sorunları vardır. Savaş zamanı kendini çok yorduğu için kan değerleri düşük çıksa da günden güne iyileşir. Noriko evlenmemek için kendine sürekli sebep arar. Aslında babasına olan düşkünlüğü en önemli etmendir.
Shukichi’nin yaşıt bir arkadaşı ikinci kez evlenir. Bu Noriko’nun çok garibine gider ve adama bir bakıma demediğini bırakmaz. Kendinden küçük bir kadınla evlenmesi ve eski karısını unutmasını ‘iğrenç’ olarak tanımlar. Noriko bu kadar geleneksel ve muhafazakar düşünürken babası daha açık görüşlüdür. Noriko’nun halası Masa yeni evli bir kızı eleştirirken gelinin makyaj yaptığı, düğünde tıka basa yemek yediği ve içki içtiğini anlatır. Shukichi ise ona karşı çıkar. Kız, savaş kıtlığını gören biridir bu sebeple yemeğin değerini bilir ve içki içmesi de kötü bir davranış değildir. Masa ise kardeşinin bu tutumuna şaşırır. Onun için ikinci bir eş adayı düşünmeye başlar.
Noriko’nun babasının yardımcısı Hattori ile aralarında arkadaşlık ilişkisi vardır. Hattori tarafından her an ciddi bir adım atılacak gibi görünse de aslında başka bir kızla nişanlı olduğu ortaya çıkar. Bu da modern zamanın ‘kafası karışık erkeği’ni canlandırır. Noriko ile bisiklet binmek ve onunla konsere gitmek isteyen Hattori, bir sınırda Noriko tarafından durdurulur. Nişanlı olan biriyle başbaşa vakit geçirmek pek de hoş değildir. Shukichi kardeşinin önerisiyle kızının ağzını yoklar ve yardımcısının nişanlı olduğunu öğrenir. Bir an üzülse de yeni damat adayları için Masa harekete geçmiştir.
Noriko, halasının evinde güzel bir kadınla tanışır. Babasının yeni eş adayıdır. Adeta dünya başına yıkılır. ‘Evlenmek istemiyorum’ diye etrafındakileri geçiştiren kız bu sefer farklı bir yerden darbe almıştır. Çok sevdiği babası genç bir kadınla evlenmeyi düşünmektedir. Noriko babasını kıskanır ve ona karşı tavır yapar. Hatta gittikleri tiyatroda o kadını görünce kendini tutumaz ve ağlar.
Shukichi, yaşlı bir kurt olarak kızının evlenmesi için plan yapmıştır. Onun gözyaşı dökmesini izler. Tek amacı geride bekar bir kız bırakmamaktır. Noriko, aile kurmayı hakettiği için sevgisini verecek bir eş bulmalıdır. Hala Masa, sonunda mühendis bir damat adayı bulur. Noriko gece gündüz babası için ağlasa da arkadaşının da desteğiyle evlenmeyi kabul eder. Ve babası ile Kyoto’ya seyahate giderler. Orada ileride hatırlayacakları anıları biriktirirken Noriko, son kez babasına düzenlerini bozmamayı teklif eder. Shukichi ise kararlıdır “Bana verdiğin sevgiyi kocana ver ve mutlu olmak için çalış”. Noriko geri dönüş olmadığını anlar ve düğün için hazırlıklara başlar.
Evlenmeyi ve çocuk doğurmayı kadınlar için bir zorunluluk haline getiren 50’li yıllar Japonyasına bir bakış atan yönetmen Ozu, Amerikan hayranlığını da tatlı tatlı eleştiriyor. Coca Cola ve Gary Cooper filmin vazgeçilmezleri. Noriko’nun farklı öyküleri için diğer filmleri de izlemek gerekir. Başrol oyuncularının uyumu da ayakta alkışlanacak derecede. İyi seyirler...
Yorumlar