Brandweek'de Gavat Kavgası

Hulisi Derici denilince insanların aklına şampuan reklamı geliyor.
Özellikle Biomen reklamında Yahudiliği aşağıladığı gerekçesiyle mahkemelik olmuştu diye hatırlanıyor.
Ayşe Arman'a verdiği ropörtajda ise; Hitler'in bir ulusu sabun yaptığını bildiğini, ancak sabunla şampuan arasındaki benzerliğin ters anlaşılacağının aklına gelmediğini söylüyor.

Ne güzel iştir, şampuan reklamı yapan biri şampuan daha doğmamışken, insanların saçlarını sabunla yıkadığını akıl edemez.
a) Proje çıraklar tarafından yapıldı kendisinin haberi yok.
b) Kişi ne şampuan ne de sabun kullanıyor.
c) Reklamın iyisi kötüsü olmaz. Hitler de olur itler de.

İlk önce aklıma gelen şey; reklamcı olmak için yaratıcı olmak şart mı?
Türkiye'de değil! Tek ülkemi bildiğim için konuşuyorum.
Ucundan kıyısından İtalya basınını bilirim, yerel gazetelerde bile her gün 1-2 yaratıcı reklam çıkardı.
Marka reklam ajansı muhakkak yaratıcı işler yapıyordur. Ancak kendi üretimleri mi?
Yoksa İngilizce bilen metin yazarlarıyla internetten araştırdıkları reklamları, müşterinin ürününe uyarlayarak mı çalışıyorlar?
İçinde değilim bilemem ancak tek yorumum şu olur.
Oturup tavana bakarak Don Draper misali, bir ilham bekleyen tiplerle hiiiç tanışmadım.

İş alındıktan sonra herkesin yaratım sürecine, daha doğrusu AR-GE sürecine girmesi normaldir.
Araştırma şart ancak geliştirme, daha önce bulunan (başka bir ülkedeki bir reklam) fikrinin üstüne düşünüp daha iyi! hale getirip, Türk izleyicisine uygulama süreci gibi geliyor.
Zaman Gazetesi son reklam filmi gibi. Komple taşıma! Allahtan başında asıl yaratıcıya bir saygı göndermesi var.

Kötü, rahatsız edici sesli Didi teyzesi...
Didi'nin içilme sebebi az parayla 1 lt.ye alınan içecek olmasıdır. Tüm içi yanan ergenler yazın lakır lakır ellerinde Didi içti. Ürün kendi reklamını kendi yaptı ve Çaykur'u kalkındırdı.

Bu sene Brandweek, son anlarında action yaşadı. O da Haluk Sicimoğlu'nun, Hulisi Derici'yi Didi Teyzesi'ni daha doğrusu Lays Teyzesi'ni kendinden çaldığını ima etmesiydi. Çalınan şey de; Anadolu Kadını (Hiç bir çekiciliği olmayan, konuştuğu anlaşılmayan,yiyin gari, için bari tavırlı anaç teyze). Tabii tercih meselesi, Anadolu'da 1-75 boyunda 90-60-90 kadın da -zorlasak- bulunur ama onlar ne cips yedirebilir ne de soğuk çay içirebilir. Bu kadınlar muhafazakar demokrat toplumlara değil, gelişmiş edepsiz ülkelere uygundur.

Hulisi Derici, Haluk Sicimoğlu'nun "Gavat" kavgası 2014 BrandWeek tanıtım videosu olsun. En azından sıcak, samini Anadolu insanı reklamda kullanılmaktan öteye gider, bir sunum haftasını çekici hale getirebilir.